Arif babasıyla birlikte namaz kılmayı çok severdi. Birlikte seccadelerini serer, takkelerini takar ve “Allahuekber” diyerek namaza dururlardı. Bazen annesi de onlara eşlik ediyor ve birlikte cemaat halinde namaz kılıyorlardı.
Yine öyle yaptılar. Akşam namazını birlikte kıldılar. Selâm verdikten sonra, Arif babasına bir şey sormak istedi.
“Baba, ben Peygamber Efendimizin (asm) bir sözünü okudum. Ama anlamadım. Sana sorabilir miyim?”
“Elbette yavrum. Sor bakalım. Hangi sözü?”
“Peygamberimiz (asm) ‘Namaz mü’minin miracıdır.’ demiş. Bu ne demek?”
“Çok güzel bir soru oğlum. Tam üzerine bastın?”
“Nasıl yani?”
“Çünkü bugün Mirac Gecesi de ondan.”
Birlikte tebessüm ettiler. Güzel bir tevafuk olmuştu.
“Mirac Gecesi ne demek baba?”
“Anlatayım yavrum. Mirac, Peygamber Efendimizin (asm) yaşadığı bir mucizedir. Yani Allah’ın ona yaşattığı olağanüstü bir olaydır.”
“Neden olağanüstü baba?”
“Çünkü normalde başka insanlar açısından olmayacak bir şeydir bu.
O gece Allah, Peygamber Efendimizi (asm) önce Kudüs şehrindeki Mescid-i Aksa’ya getirmiş, oradan da göğe yükseltmiştir. Yüce âlemlerde gezdirmiş, ona Cennet ve Cehennemi göstermiştir. Peygamber Efendimiz (asm) Cenab-ı Hak’la da görüşmüş ve Ondan bazı manevî hediyeler almıştır.”
Arif babasını ilgi ve merakla dinliyordu.
“O manevî hediyeler ne baba? Allah, Peygamber Efendimize (asm) ne hediye etmiş?”
“Aslında o hediyeler hepimize yavrum. Yani Peygamber Efendimiz (asm) bunları ümmetine de bildirmiştir.
Yazının tamamı için dergimize abone olun!
İlk yorum yapan olun