Geri Dönüşen Düşünceler

Yeni taşındıkları siteyi çok sevmişti. Bunun en önemli nedeni yemyeşil bahçesindeki oyun parkında saatlerce oynayabilmesiydi. Ama eski oturdukları yerdeki arkadaşlarını da çok özlüyordu. Keşke onları da buraya getirebilseydi. Öğleden sonra yeni okuluna bakmaya gideceklerini söylemişti annesi, o yüzden epey heyecanlıydı.

Kıyafetlerini ve en sevdiği meyve olan muz resimli maskesini hazırladı. Gitme saati geldiğinde annesinden önce kapıdaydı. O kadar hızlı çıkmıştı ki resimli maskesinin altına taktığı medikal maskesini de almayı unuttu. Önce boş vermeyi düşündü. Ama geçen gün bahçedeki otları dedesi yakmış o da çıkan dumanda zor nefes almıştı. Medikal maskesini takmazsa, Allah korusun!…. Böylece bir kez daha nefes aldırıp verdiren Rabbine kalbi minnet ve şükürle doldu.

Medikal maskesini de taktığına göre artık tamamen hazırdı. Ama sakızını çıkarmayı unutmuştu…. Sakız çiğnemek ondan balon şişirmek çok eğlenceli idi. Ama okulda çiğnemek saygısızlık olurdu. Neyse ki maskesinin altında çiğneyip, yorulunca da bir müddet ağzında tutabilirdi. Okulun kapısından içeri girince heyecanı bir kat daha artmıştı. Sakızını hemen çıkartmak istiyordu. Daha ilk günden saygısız biri olarak tanınmak istemezdi. Tam o sırada okulun giriş kapsındaki geri dönüşüm kutusuna gözü ilişti. “-Anne sakızımı geri dönüşüm kutusuna atabilir miyim?”

Aslında cevabını biliyordu, atamazdı… Bu soru aslında çöp kutusunu göremediği için sorulmuş bir yardım isteme sorusu idi. O kutu sadece geri dönüştürülecekler içindi. Ama küçükken bazen yaptığı gibi duvara yapıştırsa da hiç hoş olmazdı. Ortalığa atamayacağını da, bir gün ayakkabısının altına yapışan sakız yüzünden herkes ona güldüğünde öğrenmişti… Ya da ayak basmayacak bir yere örneğin bahçe duvarının dibine koysa… O da olmazdı, çünkü küçük bir kuşun midesine yapışacak bir sakızın sahibi olmak dehşet verici olurdu.

Bu düşünceler içinde iken annesinin ona uzattığı peçeteyle irkildi. “Buraya koy onu, sonra da cebine… Çöp kutusu bulduğumuzda oraya atarız” Birkaç gazoz kapağı, açılmaktan minnacık olmuş kalemler, atılmaya kıyılamamış birkaç çikolata paketi ile dolu cebine koyduğunda, sınıfını öğrenmek için müdür yardımcısının odasına çoktan girmişlerdi…

Muz origamisini katlayın maske şeklinde çizdiğiniz yere yapıştırın. Hikayenin devamında neler yaşanmış olabileceğini düşünüp anlatın, çizin, yazın.

 

İlk yorum yapan olun

Bir yanıt bırakın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.


*